Brodawki wirusowe, potocznie nazywane kurzajkami, to problem bardzo często występujący oraz często nawracający. Kurzajki najczęściej występują na dłoniach i stopach. Brodawki pojawiają się w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Do zakażenia może dojść przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną wirusem HPV lub przez kontakt pośredni, dotykając tych samych przedmiotów. Powstają na skutek osłabionego układu odpornościowego człowieka. Zakażenie może wystąpić u dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. Do najczęstszych źródeł zakażenia zaliczamy min. korzystanie z basenów, pryszniców, przebieralni, sauny, sal gimnastycznych i treningowych. Warto pamiętać, że charakteryzują się bardzo wysoką zakażalnością, zarówno gdy dochodzi do samozakażenia, jak i przenoszenia infekcji na inną osobę. Jeżeli chodzi o brodawki stóp możemy wyróżnić dwa typy wirusa HPV1 i HPV2, to właśnie te typy są odpowiedzialne za brodawki występujące w obrębie stóp.
Brodawki stóp dzielimy na dwa rodzaje:
– myrmecia – to pojedyncze, rozsiane, głębokie zmiany. Najczęściej bolesne, przez co mogą utrudniać wykonywanie codziennych czynności. Wywołuje je wirus HPV1, po wyleczeniu występuje mniejsze prawdopodobieństwo nawrotu niż w przypadku typu mozaikowego.
– mozaikowe – występują licznie, zlewając się, są bardziej powierzchowne. Bardzo rzadko dają odczucia bólowe. Za ten typ brodawki odpowiada wirus HPV2, ten typ brodawek nie zostawia po sobie odporności i może dochodzić do nawrotów.
Brodawki stóp leczy się niszcząc wirusa na powierzchni skóry. W ten sposób ogranicza się również możliwość zarażania innych. Czas terapii jest bardzo różny i indywidualny dla każdego. Należy unikać próby samodzielnego usuwania kurzajek, ponieważ najczęściej skutkuje to pogłębieniem dolegliwości bólowych, powstaniem nowych ognisk zapalnych na dotychczas zdrowych obszarach ciała. Do najczęściej stosowanych metod usuwania brodawek należą:
– terapia chemiczna – kwasem salicylowym, monochlorooctowym, mrówkowym w celu zniszczenia zakażonego naskórka;
– krioterapia – wymrażanie ciekłym azotem celem wywołania martwicy tkanek;
– elektrokoagulacja – ścinanie białek zmian, za pomocą prądu o wysokiej częstotliwości;
– immunomodulacja – lekami pobudzającymi odpowiedź odpornościową.
