Zadając pytanie losowo napotkanym ludziom, jakie jest ich marzenie lub co jest dla nich najważniejsze, czego by chcieli od życia, zapewne zdecydowana większość odpowie, że chciała by być szczęśliwa. Założę się też, że gdybyśmy zapytali losowych ludzi o to, jaka jest najważniejsza wartość w życiu każdego człowieka to na pierwszym miejscu obok zdrowia znalazłoby się wspomniane wcześniej szczęście. Ludzie chcą być szczęśliwi. Ale co to właściwie znaczy? Pewnie dla każdego coś innego. Dla jednego szczęściem będzie rodzina, dla innej osoby siedmiocyfrowy stan konta. Szczęście jest subiektywne. Jednak często mamy tendencję do szufladkowania. Widzimy osobę w szybkim samochodzie z piękną kobietą – myślimy „co za szczęściarz!”. Dziecko naszych znajomych ma same szóstki i wygrywa olimpiady przedmiotowe – jego rodzice muszą być przeszczęśliwi. Ale czym tak naprawdę jest szczęście?
W swoich badaniach psycholog Iris Mauss, zajęła się osobami, które jako kluczową wartość w życiu oceniły właśnie szczęście. Co ciekawe, badanie te dowiodły, że osoby podążające za owym szczęściem częściej cierpiały na problemy natury psychologicznej, stany depresyjne, lęki itp. Z czego to wynika? Być może z fałszywego przeświadczenia na temat szczęścia. Ludzie wyobrażają sobie, życia idealne, niedoścignione ideały, które w rzeczywistości nie istnieją. Być może jest to spowodowane ideałami, które sprzedaje nam telewizja czy prasa, a może po prostu nasza bujna wyobraźnia. Bądź co bądź jest to spory problem dla olbrzymiej części społeczeństwa. Chcemy być spełnieni, czyli szczęśliwi. Dlatego właśnie kupujemy rzeczy, których nie potrzebujemy, jesteśmy w związkach z osobami których nie kochamy i szukamy aprobaty w oczach ludzi których opinia nic nie wnosi do naszego życia.
Człowiek szczęśliwy to taki – w przeświadczeniu ludzi – który nie ma problemów. Problemy będą zawsze. Szczęście nie jest stanem, który utrzymuje się na stałe. Wszyscy mają swoje wzloty i upadki, na tym polega życie. W takim razie jaki jest cel? Czym jest szczęście w życiu? Mark Twain powiedział kiedyś, że „Dwa najważniejsze dni w Twoim życiu to ten w którym się urodziłeś i ten w którym zrozumiałeś dlaczego”. Aby być spełnionym trzeba mieć życiowy cel. Cokolwiek by to nie było, coś co prowadzi Cię przed siebie, bez względu na to czy los Ci sprzyja czy nie, czy czujesz się w danej chwili szczęśliwy czy też nie. W życiu zawsze będą pojawiały się problemy. Stracone pieniądze, praca, zepsute relacje z drugą osobą, choroby… Szczęśliwi są Ci, którzy mają jakiś cel, wiedzą jak go osiągnąć i robią wszystko by dojść tam, gdzie zaplanowali. Bez względu na okoliczności. Dzień w którym zrozumiesz swoje „dlaczego” stanie się dniem w którym zmienisz swoje życie i to jak je postrzegasz. W życiu trzeba „budować”, zostawić coś po sobie. Człowiek został wyposażony został w wyobraźnie oraz zdolność planowania i twórczego myślenia. To jest to, co odróżnia nas od zwierząt. I to powinno świadczyć o tym, że jest to nasz cel w życiu. Tworzenie.
Ralph Waldo Emerson napisał kiedyś, że „Śmiać się często i szczerze; cieszyć się szacunkiem inteligentnych ludzi i podziwem dzieci; zasługiwać na dobrą ocenę uczciwych krytyków i cierpliwie znosić zdradę fałszywych przyjaciół; doceniać piękno i znajdować w bliźnich to, co najbardziej wartościowe; pozostawić po sobie świat nieco lepszym, czy to w postaci zdrowego dziecka, alejki w ogródku, czy uzdrowionej sytuacji społecznej; mieć świadomość, że choćby jedna ludzka istota odetchnęła lżej dzięki temu, że my istnieliśmy na tym świecie – na tym właśnie polega sukces”.
Szczęście przez każdego jest inaczej interpretowane. Jednak nie jest czymś co jest stałe. Każdy ma gorsze chwile, każdy ma w swoim życiu gorsze momenty, tragedie, przegrane. Pytanie tkwi w tym, co nas napędza, żeby je przetrwać. Szczęście jest wtedy, gdy wiemy, że pozostawimy po sobie coś cennego. Że przyszłe pokolenia będą miały pożytek z naszego istnienia. To stanowi największą nagrodę dla każdego człowieka.
